“Aviation is proof that given, the will, we have the capacity to achieve the impossible.”

Gegroet allemaal!

Eindelijk weer eens een berichtje van mijn kant! Het is hier de afgelopen tijd redelijk druk geweest, vanwaar deze lange pauze tussen de berichten. Zoals altijd beginnen we met goed nieuws, op 07/02/11 heb ik mijn 40hrs check gehaald. Ging weer erg lekker, op de een of andere manier zijn mijn checks de beste vluchten. Beter dan andersom natuurlijk.

Maar het wordt nog mooier: afgelopen maandag, 07/03/11 heb ik mijn 70hrs check succesvol gevlogen. Dat betekend dat ik vanaf nu met gouden strepen op mijn schouders rondloop. Tot nu toe hebben we alles op zicht gevlogen, maar vanaf nu ga ik leren om puur op de instrumenten te vliegen. Wat nu volgt zijn de hoogtepunten van afgelopen maand:

De eerste 3 vluchten na de 40hrs check zijn allemaal Solo navigaties van 2 uur per stuk. Ik ben 2 keer naar het zuiden gegaan, om vervolgens via de kustlijn terug te vliegen. Geloof mij, het is een machtig gevoel als je in je eentje lekker over het strand aan het vliegen bent, terwijl de zon zich langzaam klaarmaakt om in zee te zakken.

De derde vlucht ben ik naar het noorden gevlogen, nieuwe gebieden ontdekken natuurlijk! Dit gebied zit vol met bosrijke heuvels/bergen. Ook deze vlucht was een groot succes, op een klein navigatiefoutje na, maarja al die dorpjes lijken op elkaar heh:) Na twee uur toch weer veilig geland op Évora International, het vliegtuig was nog heel, dus dan ben ik tevreden.

Na deze navigatievluchtjes stond het diverteren op het programma. Dit houdt in dat je in de lucht een punt uitkiest waar je naar toe wilt vliegen, om dan vervolgens tijdens het vliegen de koers en afstand te bepalen. In het begin is dit vrij lastig, beeld je in: Turbulent vluchtje, je pen valt, je pakt 2e pen, schrijft gegokte koers op, je pakt je lineaal, meet de afstand, schrijf je op met pen twee, daarna zoek je je plotter om de koers te bepalen. In welke zak had ik die lineaal ookal weer gestopt?? Ik heb hem, maar nu heb ik eerst mijn stift nodig om uit de losse pols een lijn te trekken. Ok eindelijk de goede koers en afstand bepaald, nu de tijd nog. Even snel uitrekenen, en nu maar hopen dat het klopt. Ondertussen moeten we natuulijk ook het vliegtuig blijven besturen. Wat ik probeer te zeggen is dat het wat oefening vereist, na een paar uurtjes heb je binnen 30 seconden alles uitgerekend en gaat het helemaal top!

De eerste diverteervlucht heb ik trouwens ook een landing gemaakt op Santarem, leuk veld, alleen diegene die die brug in de aanvliegroute heeft gebouwd had best iets beter kunnen nadenken.. Maarja, only in Portugal, maken het lekker spannend hiero!

Na twee diverteervluchten met instructeur mocht ik solo gaan diverteren. Instructeur maak dan een brief met te vinden punten (oa hoogtepaaltjes, ze hebben hier her en der kleine betonnen paaltjes, ok 2m hoog, maar vanaf een km hoogte zijn ze klein, die de hoogtes van het terrein markeren, en die staan ook op onze vliegkaart, goed zoeken dus!) die jij in de lucht openmaakt en gaat zoeken. Ik vind dit onderdeel erg leuk om te doen, ben er ook goed in, dus heb lekker in mijn eentje ongeveer 10 uur dat soort punten gezocht. Heb in al die vluchten maar 1 keer een hoogtepaaltje niet gevonden, na 10 rondjes cirkelen heb ik het opgegeven. Ben nu zelfs bereid om er met de auto heen te rijden, want ik moet en zal dat paaltje nog vinden:)

Na al deze diverteervluchten was het tijd voor de 300nm (555km) solo trip. Tijdens deze trip moet je verplicht 2 landing maken, en is verplicht voor je brevet. Normaal gesproken gaat iedereen naar Portimao & Santarem, maar omdat het vorige week ook goed weer was in het noorden ben ik naar Viseu & Coimbra geweest. Echt supergaaf om helemaal alleen zo'n trip te maken. Zelfs een berg van meer dan 2km hoog gezien met sneeuw erop! Tijdens het stuk van Viseu naar Coimbra Porto nog zien liggen. Ook nog bijna een aanvaring met een groep meeuwen gehad, maar een mooie duikvlucht kon dat gelukkig voorkomen. In totaal zon 4 uur gevlogen, dus dan schiet het lekker op natuurlijk!

Afgelopen maandag was het dan zover, ik moest mijn 70hrs check vliegen. Redelijk ontspannen de theorievragen van mijn examinator beantwoord, kon beter, maar het was voldoende. Snel naar de kist gegaan, alles klaargemaakt en rustig mijn examinator gebriefd over de departure, staat van de kist & het weer. Bij het starten van de motor, vloog zoals verwacht, de motor in de fik, dus snel de memory-items opgenoemd en ik mocht verder. Eenmaal op de runway, vol gas en gaan! Niet dus, red warning light springt aan, dus gas dicht en remmen! Ook dit succesvol afgehandeld, dus weer vol gas en gaan! Eenmaal op 100 meter hoogte trok mijn examinator het gas dicht en riep SEFATO (Simulated Engine Failure After TakeOff). Snel veldje uitkozen, bochtje gedraaid en het vliegtuig voorbereid op een forced landing in het gras. Op 10m hoogte riep mijn instructeur recover, zo gezegd zo gedaan. vol gas en klimmen maar! Eenmaal voorbij het departurepunt de diverteer berekening gemaakt voor de eerste leg naar Palma, een plaatsje vlakbij de kust. Nu ken ik dit gebied inmiddels als me broekzak, dus makkelijk gevonden! Bijna overhead Palma, Low Fuel Flow! Na 2 seconden denken snel:

Fuel pump operating

Fuel gauges checked

Fuel selector switch tanks

eruit gefloept, en we konden weer verder!

Na Palma verder naar het zuiden gedraaid, weer de berekingen gemaakt en ook dit plaatsje zou ik zelfs zonder kaart kunnen vinden, appeltje eitje dus! Halverwege nog even 2 steepturns (45 graden bank) gedemonstreerd, ook weer dikke prima! Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar Évora International, maar niet voordat de motor nog een keer in de fik was gevlogen. Snel de checklist eruit geramd en veld je gezocht. Kwam iet wat hoog aan dus roer vol links, rolroeren vol rechts en zakken maar. Op deze manier ben je nog sneller beneden dan een baksteen vanaf die hoogte, dus was al snel weer goed opweg naar het veld. Nadat de schapen toch ietwat vreemd opkeken naar die metalen vogel op 20m hoogte, weer gerecoverd en verder gevlogen naar Évora. Daar een normal landing, flapless landing & een glide-inn gemaakt. Vervogens kwam de vraag hoevaak ik al op de grasbaan geland was? Nog nooit, nou ok dan wordt dit je eerste keer! Was een mooie stuiter in het gras en vervolgens teruggetaxied naar het platform. Daar de kist afgesloten en eenmaal in de operationsroom kwam het verlossende woord eruit, je bent geslaagd! Dat 's avonds gevierd met een klein drankje, had ik wel verdiend vond ik!

Nu heb ik gisteren en vandaag dus voor het eerst intstrument flying gedaan. Alle manouvres dus weer opnieuw onder de knie krijgen, ditmaal op de instrumenten. Volgende week heb ik weer grondschool, want nog maar 10 uurtjes vliegen en dan gaan we naar de volgende kist, de TB-20.

Samenvattend: Ik vermaak me prima, het vliegen blijft geweldig, en het weer is ook best goed uit te houden!

Tot snel,

Dannick

In het blauw de route van mijn 300nm

Mijn kist op Coimbra

Coimbra

Coimbra

Platform Viseu

Toren Viseu

Isn't she pretty?!

Sfeerplaatje

Daar zijn ze dan!

TB-20, de volgende kist

Sinal de vida de Évora

Goedendag Holanda!

Laat ik beginnen met goed nieuws, ik heb mijn 20hrs check gehaald. Tijdens deze vlucht moet je aan een examinator laten zien dat je het vliegtuig veilig bestuurd en de procedures goed volgt. Tevens worden er wat emergencies gesimuleerd, die ik allemaal goed uitvoerde. Nog voordat de motor na de vlucht uitstond werd er al een hand naar me uitgestoken, en werd ik gefeliciteerd. Instructeur had bijna niks aan te merken op mijn vliegkunsten, dus ruimschoots gehaald. Een tevreden instructeur betekend natuurlijk ook een zeer blije leerling, dus die avond zijn er wel een paar biertjes opengegaan!

In de week van 17 januari ben ik eindelijk weer eens een beetje opgeschoten met het vliegen! In een week een totaal van 7 uur echt vliegen en 3 uur simmen, volgens mij een record sinds ik hier ben! Helaas ging het de daaropvolgende week heel wat minder, 4 van de 5 dagen gecanceld voor in totaal 7 vluchten. Ik hoor je denken, 4 van de 5, dat betekend dus wel 1 dag gevlogen toch?? Ja dat klopt, alleen moest ik na 24!! Minuten terugkeren vanwege het omlaagkomende wolkendek.. Dus in totaal in de hele week 24 minuten gevlogen..

We beginnen op maandag 17 januari, op het programma stond een refreshmenttrip van een uur met instructeur. Na de departure van het veld vanwege de mist snel wat forced landingen geoefend (een gesimuleerde engine failure) en daarna snel terug gegaan naar Evora International om wat gilde-inns te oefenen. Er was eindelijk een keer weinig verkeer dus we konden er 4 achter elkaar doen. Deze manouvre houd in dat op 1000 ft (circuithoogte) het gas word dichtgetrokken door de instructeur, en we door middel van een scherpe bocht snel naar de baan terugsturen. Dit alles zonder motorvermogen, dus het vereist nogal wat anticipatie om precies boven de baan met de goede snelheid aan te komen! Bij de eerste poging had ik toch echt wat motorvermogen nodig om niet in de bosjes voor de baan te belanden, dus zo gezegd zo gedaan. Poging 2 t/m 4 gingen echter perfect dus mijn instructeur was zeer tevreden met het resultaat. Ik trouwens ook!

Op dinsdag 18 januari heb ik mijn laatste refreshmenttrip na mijn 20 uurs check gevlogen, solo dit keer. Dit betekend dus lekker 1,5 uur in me eentje in een training area wat airwork doen. Dus weer het gebruikelijke recept: Klimmen, dalen, slow flight, steep turns & approach to stalls. Daarna ben ik teruggevlogen naar Evora International om nog wat short field landingen te oefenen. Bij deze landing komen we met een lagere snelheid dan normaal aanvliegen om de landing zo kort mogelijk te maken. Deze approach & landing moest geoefend worden voordat we een tripje van later in deze week naar Portimao zouden maken, maar daar later meer over!

Op woensdag heb ik mijn eerste navigatievlucht gemaakt. Tot nu toe beleven we steeds in de training area’s, maar nu gingen we eindelijk eens onbekend terrein opzoeken. Dit soort vluchten vereisen ook een stuk meer voorbereiding! Het begint de avond van tevoren met een route uitkiezen en vervolgens deze route op je kaart te tekenen. Daarna meten we alle afstanden en te vliegen koersen op, en deze vullen we dan vervolgens in op het navigation log. De volgende dag, de dag van de werkelijke vlucht, maken we deze planning dan af. We bekijken de windkaarten op hoogte, vullen deze windsnelheid en richting in. Daarna gaan we verder met het berekenen van de opstuurhoeken (om het opzij blazen van de wind te compenseren) en verder rekenen we ook nog de grondsnelheid uit (wind mee of wind tegen maakt natuurlijk uit!). Als we dit allemaal hebben, kunnen we de tijden gaan berekenen die we over de verschillende “legs” doen. We vliegen namelijk van dorpje naar dorpje, het stuk hiertussen noemen we een leg. Als we dit allemaal hebben kunnen we beginnen aan het laatste onderdeel van de planning: de brandstofberekeningen. Daarnaast moeten we nog de gebruikelijke voorbereidingen treffen zoals het bekijken van de weerkaarten en het uitrekenen van de mass & balance. Inmiddels ben je hier al minstens 2 uur mee bezig voordat je überhaupt nog maar een vliegtuig hebt gezien=).

Dan nu de vlucht zelf, we stijgen normaal op en vliegen naar ons departurepoint. Vanaf hier begint het navigatieplan. Vanaf dan vliegen we de uitgerekende koersen en hopen we dat ik de berekeningen goed heb uitgevoerd. Tijdens deze eerste navigatievlucht ben ik van Evora International naar een plaatsje zon 70 km verderop in het noorden gevlogen, en natuurlijk ook weer terug. Uiteindelijk klopten mijn berekende koersen tot op de graad en minuut nauwkeurig!

Die middag heb ik hetzelfde vluchtje nog een keer overgedaan, maar dan solo. Helaas was er wel een nieuwe windkaart uitgegeven dus kon ik vanaf daar alles opnieuw uitrekenen. Maar wel een super gevoel dat deze berekeningen ook tijdens mijn solo weer helemaal perfect waren. Nice!

Donderdag 20 januari was het dan eindelijk zover, voor het eerst naar een ander vliegveld dan Evora International. Op het programma stond een vlucht van in totaal 3 uur heen en weer naar Portimao. Portimao ligt vlakbij Albufeira aan de Portugese zuidkust. Op woensdag was ik al begonnen aan alle berekeningen, dus het was hopen dat het weer goed genoeg zou zijn voor deze trip. Gelukkig bleek dat op donderdag zo te zijn, dus ik ging opweg naar Portimao met mijn vaste instructeur, Daniel Palma.

Even tussendoor, ik ben echt gezegend met deze man. Hij spreekt perfect engels, heeft heel veel theoretische kennis en hij neemt zijn vak erg serieus! Ik leer dus erg veel van hem, en daarbij is het ook nog eens een fijne vent!

Onderweg naar Portimao bleek dat de windkaart niet zo accuraat was, maar over een vlucht van 1,5 uur toch maar 2 minuten te laat. Al met al heel behoorlijk, al zeg ik het zelf!

Dan nu over Portimao zelf: De baan ligt hier in een soort van kuil achter een heuveltje vol met villa’s verscholen. Tevens is het een redelijk kort baantje, dus behoorlijk spannend. In totaal heb ik er 2 low passes, 2 touch & go’s en een full stop gemaakt.

Eenmaal op het platform de kist weer afgetankt en vervolgens het benodigde papierwerk in orde gemaakt. Daarna natuurlijk mijn instructeur getrakteerd op een goede lunch in de uitstekende kantine van het vliegveld!

De terugweg zouden we op 3500ft (zon 1km) terugvliegen langs de kust, uiteindelijk is dat 2300 ft (700m) geworden ivm wat lage bewolking. Het was trouwens ook een lekker turbulent ritje, maar dat went inmiddels ook wel. Waar ik in het begin nog wel eens ‘schok’, voelt alles nu al lekker vertrouwd aan! Na een veilige landing mijn instructeur bedankt voor de leuke vlucht en lekker naar huis gegaan.

Vrijdag 21 januari, niet veel te melden behalve dat mams jarig was. Ohja, en ik heb 2 uur in die grafsim gezeten.. Laat mij maar echt vliegen, veel leuker!

Weekend van 22/23 januari lekker niks gedaan.

In de week van 21 t/m 25 januari dus maar 24 minuten gevlogen, weinig te melden dus.. Behalve dat Anne op woensdag 26 januari aankwam, dus was natuurlijk helemaal super. Nadat ik vrijdag mijn cancel had opgehaald lekker naar het Colombo winkelcentrum gereden in Lissabon. Hier heeft Anne naar hartenlust kunnen shoppen. Die avond heerlijk sushie gegeten bij Time-Out in Évora, vorige keer hier ook geweest, en het is echt een supertent. Na het eten kregen we nog een homemade drankje aangeboden en daarna zijn we lekker naar huis gegaan en heerlijk het bedje in gekropen.

Zaterdag 29 januari naar het Oceanario geweest in Lissabon. Erg leuk aquarium, vooral de zeeotters waren echt geweldig. Wat een leven hebben die beesten. ’s Avonds uiteten geweest met Kim, Nicky & Michael bij de Lombo. Dus weer heerlijk mijn eigen stukje vlees in de kruidenboter gebakken. Ook Kim & Anne waren zeer te spreken over het eten, geslaagde avond dus!

Zondag 30 januari, vrij weinig gedaan.

Maandag 31 januari, nadat mijn vliegtuig eindelijk ijsvrij was gemaakt door de zon in me eentje vertrokken naar Portimao. 10 minuten voor mij vloog een klasgenootje met instructeur ook naar Portimao. Vlucht ging perfect tot ik na een uurtje Portimao in zicht kreeg. De verkeersleiding melde mij dat de ‘company traffic’ (klasgenootje+instructeur) zeer sterke wind had gemeld, en raadde mij aan om in een rechte lijn terug te vliegen naar Evora International. Balend als een stekker maakt ik rechtsomkeert en zette ik Evora in de GPS. Vervolgens kon ik dus 1:10 rechtdoor vliegen.. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar dit was redelijk saai.. Na een klapper van een landing, letterlijk en figuurlijk =), weer op weg naar huis gegaan. Een voordeel was wel natuurlijk wel dat ik langer met Anne kon zijn op onze laatste dag samen. Die middag zijn we even het stadje ingeweest voor een broodje en om weer te shoppen. Gisteravond zijn we dan eindelijk verhuist naar onze nieuwe casa, waarvan de foto’s snel volgen. Ik heb hier echt een veel mooiere kamer, en de rest van het huis is ook groter en mooier. En het mooiste is nog, het is goedkoper, 3 vliegen in een klap dus!

Vandaag, 1 februari, helaas Anne vanochtend al om 6.30 gedag moeten zeggen want ik moest naar school om weer een vlucht naar Portimao te maken. Na een moeilijk afscheid tussen met kleine tegenzin naar school gereden. Eenmaal daarangekomen meteen mijn kist met de neus richting de plek waar de zon zou opkomen gezet, zodat ze zo snel mogelijk ijsvrij zou zijn! 2 uur en een hoop voorbereidingen later, was het tijd om de kist te starten.. Motor startte wel, maar liep maar op 3 van de 4 cilinders.. Probleempje met een van de spark plug (bougie), dus snel naar Operations gerend om een nieuwe kist te regelen. En ja hoor, een uur later was ik dan eindelijk, met Raymon een klasgenootje, 10 minuten achter mij, opweg naar Portimao. Het weer was perfect tot aan Portimao. Daar melde de toren weer redelijk harde wind dwars op de baan.. Mmmmm, toch maar een poging wagen, ga niet weer 2 uur heen en weer vliegen zonder mijn missie te voltooien.. Dus na een doorstart landde ik dan eindelijk solo in Portimao. Vol in de ankers om niet het hek aan het einde van de baan in te gaan, maar ik was er wel mooi! Kist afgetankt en een heerlijke tosta gegeten met Raymon in de kantine. Daarna weer heerlijk langs de kust teruggevlogen en nog een flapless & normal landing gemaakt op Evora International.

Morgen mag ik morgenvroeg weer 1.5 uur alleen op pad voor wat airwork (oefeningen) ter voorbereiding op mijn 40 hrs check die er alweer aan zit te komen.. Ohja, en ik moet weer 2 uur de sim in, maarja dat overleef ik vast wel weer!

Dus tot de volgende blog,

Dannick

Foto's zijn weer opklikbaar!

Route naar LPPM (Portimao)

Portimao overview (niet mijn foto)

Portimao vanaf de heuvel (niet mijn foto)

Lissabon

Zeeotter

Aquarium

Zoek de verschillen=)

Mijn kist op Portimao!

Slecht weer

Hallo allemaal!

Na van 24 december tot 2 januari een superweek in Nederland te hebben gehad zijn we met een heel groepje op zondagavond 2 januari weer teruggevlogen richting Lissabon. Vervolgens nog een autorit van meer dan een uur om dan toch eindelijk om 1 uur s'nachts op bed te liggen. Normaal is dat niet zo'n probleem, ware het niet dat ik de volgende dag om 7 uur op school moest zijn, dus dat was even wat minder. Eenmaal opgestaan bleek het nog enorm rotweer te zijn ook, dus kon 1,5 uur later weer naar huis. Dinsdag, donderdag en vrijdag waren allemaal hetzelfde: slecht weer dus niet vliegen helaas.. Woensdag wel gevlogen, maar dat was een verplicht recurrent uurtje omdat ik na 14 aaneengesloten dagen van niet vliegen verplicht ben om eerst weer wat theorievragen goed te beantwoorden en aan mijn instructeur moest laten zien dat ik nog veilig de procedures kon volgen.

De vlucht kon beginnen na wat kleine opstartproblemen(lees moeite met de te volgen taxiroute):

Instructeur (in de lach schietend): "Where are you going?"

Ik: "To parking position 3 for the run up"

Instructeur: "Where is parking position 3 according to you?"

Ik: "At our six o clock"

Instructeur: "Then why are we taxiing this way"

Ik: "That is a really good question!"

Vervolgens lachend het vliegtuig omgedraaid, wat voor veel verbaasde gezichten op het platform zorgde, en de goede kant op gereden. Een goed begin is het halve werk! Voor de rest deze vlucht goed uitgevoerd dus ik werd weer current on type verklaard!

Afgelopen zaterdag zijn we voor het eerst het nachtleven van Évora ingedoken, en ik moet eerlijk toegeven, ik was positief verrast. Twee toch wel redelijke discotheken met veel schoolgenoten, dus het was erg gezellig! Zondag zoals het hoort helemaal niks uitgevoerd!

Maandag 10 januari, eindelijk goed weer! s' Ochtends ben ik eerst solo anderhalf uur op pad geweest om mezelf voor te bereiden op mijn 20hrs check, die later die dag zou plaatsvinden. Dit keer mocht ik echt weg van het veld, dus dat was wel een gek gevoel. Na een uurtje aan de terugweg begonnen, en na wat kleine navigatiemoeilijkheden Évora International nog teruggevonden ook! Kon niet beter, al zeg ik zelf!

Die middag, zoals gezegd, had ik mijn 20hrs check met een Nederlandse instructeur. Het weer werd wel steeds slechter maar mijn instructeur vond het nog goed genoeg om te gaan, en ik natuurlijk ook! Echt een supervlucht gevlogen, durf wel te zeggen mijn beste tot nu toe en redelijk wat complimentjes gevangen dus dat is altijd goed voor het zelfvertrouwen! Zodra de motor haar laatste druppel brandstof had verbrand werd ik gefeliciteerd met het behalen van de check en werd met aangeraden om vooral zo door te gaan! Die check is dus binnen!

Dinsdag met weer een andere instructeur gevlogen omdat mijn vaste instructeur geground is vanwege ernstige verkoudheid, maar vond dit eigenlijk wel een keer fijn. Verschillende mensen weten verschillende trucjes dus ik heb er weer een paar bij om het allemaal weer makkelijker te maken.

Gisteren weer met iemand anders gevlogen, was een erg leuke vlucht. Onder andere de high speed emergency descent gedaan, waarbij je met 150 a 160 knopen (ong 280 km/h) naar beneden duikt. Dan komt de grond toch wel heel snel dichterbij! Helaas werden we een half uur voor tijd teruggeroepen op onze operations frequency omdat er mist kwam binnendrijven boven het veld. Dus huppa, bijna vol gas met 140 knopen, normaal cruisen we met 110, als een speer teruggegaan en nog net optijd geland. Met een heerlijke big smile uitgestapt, want was is het toch supergaaf om dit bijna elke dag te mogen doen!! Vervolgens nog even naar een first solo van een klasgenootje zitten kijken, toen er ineens wat spannendse gebeurde: We hoorden een kist van de luchtmacht op de radio een Emergency melden, ze hadden namelijk geen engine power meer.. Plotseling landde er een TB-30 in luchtmacht kleuren in tegenovergestelde richting, normaal gesproken, en ze viel stil op de taxibaan.. Vervolgens werd ze onze hangaar ingesleept om gerepareerd te worden, maar die gasten hadden dus echt niet langer in de lucht kunnen blijven, maar gelukkig zijn ze veilig geland! Gebeurd er toch nog eens hier;)

Vandaag 6 uur lang op school geweest maar helaas niet gevlogen, weer mist.. Opweg naar huis trok de mist natuurlijk op, maar ik mag niet klagen want heb bijna de meeste uren van iedereen dus deze cancels moest ik maar voor lief nemen..

Morgen sta ik weer op het rooster voor 1 uur dual(met instructeur) en 1 uur solo om het basic flying af te ronden. Dus als het goed is kan ik as maandag met mijn eigen instructeur aan het navigeren beginnen. Ik heb hier heel veel zin in want er komt weer een taak bij, en we kunnen dan ook voor het eerst op een ander vliegveld dan Evora International landen. Dus ik ben benieuwd!!

Dus stay tuned allemaal,

Dannick

Achteraan de TB-30 van de luchtmacht die na het repareren van de motor wat tests aan het uitvoeren is.

Ookal was het zo vroeg, dit was genieten!

Platform om 6.30 AM

First Solo

Op 17 December was het dan eindelijk zover, mijn eerste solo!

Het verhaal ga ik binnenkort uitschrijven, dus stay tuned!

Dannick

Bijna bijna bijna SOLO!

Boa Tarde!

Ik wil graag beginnen met de mededeling dat ik al eerder een blog wilde schrijven maar dat het de afgelopen weken behoorlijk druk was, gelukkig wel met alleen maar leuke dingen! Dus ik ga gewoon rustig verder waar ik gebleven was:

Maandag 29 november helaas gecanceld vanwege zeer slecht weer, maarja niks aan te doen. Verder was er die dag weinig te beleven, behalve dat ik weer lekker de boeken in ben gedoken.

Dinsdag 30 november stond de les descending op het programma. Gelukkig goed weer dus gaan met die in dit geval kist. Om te kunnen dalen moet je natuurlijk eerst klimmen. Dus na het vertrek van Evora International (door ons word het vliegveld zo liefkozend genoemd) het gebied rond het vliegveld uitgevlogen en daarna contact gezocht met Lisbon Mil. Lisbon Mil is een Flight Information Service, welke ons zo goed als mogelijk op de hoogte houd van de positie en hoogte van andere vliegtuigen. Ze verzorgen geen separatie, maar het is toch wel fijn om te weten dat zij meekijken! Deze les was trouwens voor mij de eerste keer dat ik zelf de r/t (communicatie) met de verkeersleiding moest doen, wat me, al zeg ik het zelf, erg goed afging. Zo zie je maar, elke les komen er weer meer dingen bij wat de werkdruk natuurlijk verhoogt, maar so far so good! Na een uur de 3 verschillende descents geoefend te hebben was het alweer tijd om terug te gaan. Vliegt letterlijk en figuurlijk voorbij zo'n uurtje! Die avond met mijn huisgenootjes beetje voor de tv gehangen.

Woensdag 1 december, een zeer belangrijke les vandaag, turns. Is toch redelijk cruciaal om het vliegtuig de bocht om te kunnen krijgen=) Dus weer opgestegen en naar een training area gevlogen. Eenmaal daar aangekomen eerst wat normale (30 graden bank) bochten gevlogen. Dit is nog best lastig aangezien je voor jezelf een mental picture van hoe de horizon moet staan als je 30 graden bank hebt, want het is de bedoeling dat we de natuurlijke horizon als referentie gebruiken, en niet de instrumenten in de cockpit. Dit omdat we met Visual Flight Rules vliegen, wat inhoud dat je minimaal 95% van de tijd naar buiten moet kijken! Na de normal turns volgden de steep turns. Deze bochten vliegen we met 45 graden bank, want best steil is moet ik zeggen. Tijdens deze bochten voel je ook de g-krachten werken. Niet dat het er veel zijn, maar in het begin als je uit de bocht draait weet je even niet meer of je nou nog aan het draaien bent of dat je horizontaal vliegt. Al met al dus een leuke ervaring! Aan het einde van deze les mocht ik ook voor het eerst zelf landen(uiteraard met hulp). Het was geen mooie landing, maar het vliegtuig was nog heel dus ik was tevreden;)

Donderdag 2 december, nog 3 dagen en dan is Anne er! Vandaag de combination exercise, oftewel alles herhalen wat ik tot nu toe gedaan heb. Instructeur was erg tevreden over mijn controle over het vliegtuig, mooie dag dus!

Vrijdag 3 december, stalls! Erg spectaculaire vlucht, waarbij we meerdere malen opzettelijk 200 a 300 meter uit de lucht zijn gevallen! Voel je behoorlijk in je maag moet ik zeggen! Zie hier twee videos van een medestudent van deze oefening:


Het is in de vlucht de bedoeling om de recovery te leren van het stallen (overtrekken). Mocht het dus in het echt een keer per ongeluk gebeuren dan weet ik dus nu hoe ik eruit moet komen, erg belangrijk, want als je niet goed hersteld van deze stall kun je in een spin terechtkomen die nog veel moeilijker is om te herstellen! Op de terugweg van de training area nog vlak langs Evora Monte gevlogen, maar daar later meer over!

Zaterdag 4 december, niks te melden, behalve dat Jatinder ook is ingetrokken in ons huis dus nu zijn we compleet!

Zondag 5 december, de dag dat Anne aankomt! 's middags samen met Nick dus Anne en Kim, Nick zijn vriendin, opgehaald, wat uiteindelijk de hele middag besloeg. Die avond met ze alle sinterklaas gevierd, inclusief gedichten en cadeautjes! Was erg gezellig! De vangst voor de avond, 2 flessen (1.5L) bier! Ook nog kadotjes van Anne haar moeder gekregen, oa een kalender en een boekje, beide luchtvaart gerelateerd natuurlijk. De kalender hangt inmiddels, dus mijn kamer is weer iets voller.

Maandag 6 december, helaas gecanceld vanwege de mist. Niks aan te doen natuurlijk, maarja wel lekker lange dag samen met Anne natuurlijk. Beetje op de Wii gespeeld en verder beetje geleerd.

Dinsdag 7 december, de eerste circuittraining. Ik zal even uitleggen wat een circuit is, wat natuurlijk het beste kan met een plaatje:

Het is dus een rechthoek, waarin ook de runway in use is opgenomen, om het verkeer rond het vliegveld te organiseren, zodat niet iedereen van alle kanten aan komt zetten en je het overzicht verliest, want zelfs op Evora International is het best druk.

De bedoeling is dus opstijgen, klimmen naar 1000 ft boven het vliegveld, rondje afvliegen, bij de bocht naar base begin je de daling, dan final afvliegen, landen op de baan en meteen weer volgas voor nog een rondje. Op deze manier vlieg je ongeveer 7 a 8 rondjes in een uur. Lekker druk bezig dus, maar wel erg leuk om te doen, voornamelijk om het landen te oefenen! Na het vliegen lekker naar huis om smiddags met Anne een beetje op de bank te hangen.

Dinsdagavond organiseerde wat medestudenten een feest in hun huis, wat hier om de hoek is. Daar dus leuk heengegaan, was erg gezellig! Konden het lekker laat maken want de volgende dag, 8 december, is een feestdag in Portugal!

Woensdag 8 december zijn ik en Anne, na heerlijk uitgeslapen te hebben, naar Evora Monte gereden. Mijn instructeur had me afgelopen vrijdag toen we erlangs volgen verteld dat het best leuk is om dat eens te bezoeken, dus zo gezegd zo gedaan!

Evora Monte is een klein plaatsje, bovenop een berg met een kasteel in het midden en een stadsmuur eromheen. Zomers is het er volgens mij best druk maar nu was er geen hond te zien, wel schapen trouwens zoals te zien is op de foto's! Wel heb je een schitterend uitzicht bovenop die berg, maar dat komt natuurlijk niet in de buurt van het uitzicht op 4000ft=)

Na Evora Monte lekker churros gegeten en 's avonds lekker naar Milan - Ajax gekeken, eindelijk weer eens 3 punten tegen een echte tegenstander!

Donderdag 9 december, weer circuittraining, dit keer 7 landingen. Er stond wel een harde wind, 15kts, haaks op de baan, dus was lekker "fighting with the controls". Wel leuk om dit is een keer te ervaren! 's Middags had ik ook nog een safety briefing van 2,5 uur over het vliegen in slecht weer, en recente incidenten en ongevallen bij ons op school. Erg nuttig om hier weereens op gewezen te worden.

Vrijdag 10 december, weer circuitjes gevlogen, dit keer 6 landingen, waaronder een glide-in. Bij deze oefening trekt de instructeur als je op downwind vliegt het gas dicht en maak je een glijvlucht naar de baan. Het vereist wel veel coordinatie om goed uit te komen en om het hele vliegtuig klaar te maken voor de landing, maar als dat dan uiteindelijk lukt geeft het een erg goed gevoel! Die avond heerlijk sushi gegeten op kosten van vaders, waarvoor dank! Was echt heel lekker eten en ook de eigenaar was erg vriendelijk, zeker dat we hier nog een keer terugkomen!

Na het eten wat drank gehaald bij de benzinepomp?! en naar het huis van mijn andere 6 klasgenootjes gegaan, om daar een zeer dolle avond te beleven.

Zaterdag 11 december, klein beetje uitgeslapen, daarna samen met Nick, Kim, Kevin & natuurlijk Anne naar Lissabon gereden, voor een dagje toerist spelen. Ja ik zeg spelen, want ik begin me al behoorlijk thuis te voelen hier in dit relaxte land! Eerst de dure winkelstraat doorgewandeld, Avenue de Liberda heet het volgens mij, daarna een korte stop bij de McDonalds om vervolgens richting het water door te lopen. De dames hebben lekker gewinkeld, waarbij de vangst toch enigzins tegenviel in vergelijking met de tijd die is doorgebracht in de verschillende H&M's!

Daarna onder het genot van Starbucks teruggelopen naar de auto, voor weer een rit van 1,5 uur terug naar huis. Die avond nog een paar biertjes gedronken en lekker optijd naar bed gegaan.

Zondag 12 december, niet veel te melden.

Maandag 13 december, helaas de dames alweer naar het vliegveld brengen. Was toch wel weer een emotioneel afscheid, maar gelukkig ben ik vanaf 24 december weer even in Nederland te bewonderen! Daarna meteen doorgereden naar Evora International voor weer een circuittraining.

Dinsdag 14 december, de laatste circuittraining voor mijn eerste solo! Deze vlucht met een heel goed gevoel afgesloten, dus ik heb er alle vertrouwen in dat mijn solo ook wel goed gaat komen! De landingen worden steeds zachter!

Woensdag 15 december, eigenlijk zou ik vandaag mijn eerste solo hebben maar er stond teveel wind.. Helaas gecanceld dus.

Donderdag 16 december, same story, weer teveel wind dus cancel.. Morgen weer een poging, vooruitzichten zien er iets beter uit dan die van vandaag, dus we blijven hopen dat morgen het grote moment daar is: ALLEEN VLIEGEN!!

Zodra ik solo ben geweest zal er weer een blog volgen, beloofd!

De groeten allemaal, en tot de laatste week van 2010,

Dannick

PS. Gelukkig hebben we de foto's nog, weer in willekeurige volgorde, foto's zijn trouwens opklikbaar voor groter formaat!

Lisboa by night

Het was een lange dag..

Poort naar de stad

Winkelstraat in Lisboa

Ijzeren lift, gebouwd door leerling van Eiffel, vanaf boven erg mooi uitzicht!

Lekker gek bovenop de lift

Kevin

Kim & Anne

Mini Notre Dame;)

Spreekt voor zich..

Een of ander theater, met een tuin in de voorgevel..

CS-DEJ met een klasgenootje aan het stuur, op final

Ander klasgenootje op final

Ziet er lekker uit, maar de milkshakes waren niet te drinken!

In Evora

Sightseeing in Evora

Grote boze wolk heeft net het veld gepasseerd!

Lisboa vanaf de lift

Agian Lisboa

Evora Monte

Schaapies!

Nog meer schaapies!

Kasteel

Anne geniet van het uitzicht

Compleet uitgestorven Evora Monte

Uitzicht

Laatste uitzichtfoto, dat was het dan weer lieve kijkbuiskinderen!